Pazyryk, το παλαιότερο χαλί 

Η γέννηση της ταπητουργίας και ο τόπος καταγωγής του χαλιού, χάνεται στα βάθη των αιώνων .Υπαρχουν πολλές γραπτές μαρτυρίες από τον Ξενοφώντα και τον Όμηρο που εξυμνούν τα φημισμένα χαλιά της Αιγύπτου και της Φοινικης.

Η τέχνη της κατασκευής χαλιών πιθανότατα αναπτύχθηκε στην Κεντρική Ασία . Οι νομάδες και οι κτηνοτρόφοι πιθανότατα είναι οι πρώτοι που δημιούργησαν και ύφαναν τα πρώτα χαλιά-κιλίμια μιας και αυτοί είχαν την πρώτη ύλη από τα κοπάδια αιγοπροβάτων τους.. Η ανάγκη να προστατευτούν από το κρύο όπως και την σκόνη που αιωρούταν από την κίνηση τους μέσα στην σκηνή τους υποχρέωσε να ψάξουν ,να βρουν μια λύση οπου αυτή εκφράστηκε τελικά με την κατασκευή και δημιουργία του χαλιου, αντικαθιστώντας ετσι της επιδαπέδιες προβιές.

Αρκετοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι από τους Κινέζους και τους Ινδούς ήρθε η τέχνη του χαλιού στους Βαβυλώνιους και τους Πέρσες και από εκεί μεταφέρθηκε στη Μικρά Ασία

Το 1947 ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Ρουτένκο το αρχαιότερο γνωστό χαλί ,το Παζυρακ προ 2,500 ετων σε ανασκαφές σε τάφο στην Σιβηρία. Είναι ολόμαλλο, οι διαστάσεις του είναι 200×183 εκ. και η πυκνότητά του είναι περίπου 360.000 κόμπους ανά τετραγωνικό μέτρο. Πιθανόν, κατασκευάστηκε στην Αρμενία γύρω στο 400 π.Χ. και λόγω του μεγάλου στρώματος πάγου που ήταν καλυμμένο, διατηρήθηκε σε πολύ καλή κατάσταση. Το χαλί εκθέτεται στο Μουσείο Ερμιτάζ, στην Αγία Πετρούπολη.

Μια από τις πρώτες αναφορές στην Ελλαδα οσων αφορα την ύπαρξη χαλιών γίνεται στην τραγωδία του Αισχύλου «Αγαμέμνων», οπου για να τιμήσει η Κλυταιμνήστρα τον σύζυγο της, νικητή της Τροίας ,αυτος δίστασε να πατήσει πάνω στα χαλιά λέγοντας ότι αυτά(χαλια) είναι προορισμένα για θεούς και όχι βασιλείς